Το να πουλάς μούρη έχει κόστος

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο www.awmn.net/forum στις 11/01/2004
Αρχικό θέμα: Εξυπηρετεί το nodedb ή χρειάζετε καθάρισμα;

Η γνώμη μου βέβαια είναι γνωστή, αλλά δράττομαι της ευκαιρίας να σας την ξανασερβίρω μέσα από μια ιστορία.

Δεκαετία του 70 στην ΕΡΤ.

Καταφθάνει στην ΕΡΤ έγγραφο από την EBU (European Broadcasting Union, πιο γνωστή στο ευρύ κοινό από το κομμάτι της που ασχολείται με το πρόγραμμα, τη γνωστή σε όλους Eurovision) το οποίο όπως ανέφερε ζητούσε για λόγους στατιστικής τον αριθμό των τηλεοπτικών δεκτών στις χώρες μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Η κατάσταση την εποχή εκείνη ήταν, το μεγαλύτερο μέρος των τηλεοράσεων να συναρμολογείται από εγχώριες βιοτεχνίες/βιομηχανίες και τα ακριβά μοντέλα να εισάγονται από το εξωτερικό.

Χρεώνεται λοιπόν το θέμα στον "αρμόδιο" υπάλληλο της ΕΡΤ, ο οποίος σαν καλός γραφειοκράτης κάνει με τη σειρά του ένα έγγραφο προς όλες τις γνωστές βιοτεχνίες, βιομηχανίες και τους εμπόρους -εισαγωγείς, ρωτώντας τους τον αριθμό των τηλεοράσεων που έχουν μέχρι τότε παράξει/εισάγει.

Το πέρνουν οι αποδέκτες και το πετάνε στα σκουπίδια με τη σκέψη :
"Τι κουραφέξαλα είναι αυτά περί στατιστικής, ή ετοιμάζονται για κανένα καινούργιο χαράτσι, ή η εφορία τους έβαλε".
Βρέθηκαν και κανένα 2 που απήντησαν, αλλά τα νούμερα που ανέφεραν θεωρήθηκαν υπόπτως χαμηλά.

Μπροστά στο αδιέξοδο αυτό καθήσαν να βρούνε μιαν άλλη λύση.
Κάποιος πρότεινε και έγινε αμέσως δεκτό :
"Να δούμε οι υπόλοιπες χώρες τι δηλώνουν και να βάλουμε και εμείς ένα νούμερο κατ' αναλογία"
Σαν πιό κοντινή χώρα, τόσο από άποψη πληθυσμού όσο και εθνικού εισοδήματος, που ήταν την εποχή εκείνη κριτήριο της διείσδησης της υπηρεσίας, ελήφθη παμψηφεί η Ιρλανδία.
Απεφασίσθη λοιπόν να μπεί ένα νούμερο αντίστοιχο της Ιρλανδίας, ας πούμε 250.000 δέκτες.

Συντάσσεται το έγγραφο και πάει στη Διοίκηση για τελική υπογραφή.
Το βλέπει η Διοίκηση και σκέφτεται :
"Για να λένε τόσα, μπορούμε άνετα να βάλουμε τα διπλά, ώστε να δουν στην Ευρώπη ότι δεν είμαστε υποανάπτυκτοι. Αυτά είναι θέματα πολιτικής, οι γραφειοκράτες δεν καταλαβαίνουν από πολιτική. Ευτυχώς που το είδαμε"

Και φεύγει το έγγραφο προς την EBU, σε μία εποχή που για να δείς το ματς στην τηλεόραση πήγαινες στο καφενείο της γειτονιάς, με μισό εκατομύριο τηλεοπτικούς δέκτες.

Σε λίγο καιρό έρχεται άλλο έγγραφο από την EBU ή οποία με διπλωματικό τρόπο ρωτούσε :
"Μήπως κάνατε λάθος και μας στείλατε τον αριθμό στόχο που έχετε βάλει για την επόμενη δεκαετία, εμείς ζητήσαμε να μας πείτε σήμερα πόσους δέκτες έχετε."

Πανικός. Πως οι κουτόφραγκοι μας πήραν χαμπάρι;

Μετά από μελέτη το πράγμα εξηγήθηκε :
Η Ιρλανδία που είχε ληφθεί σαν βάση, πριν τον διπλασιασμό, μπορεί εκείνη την εποχή να είχε το ίδιο βιωτικό επίπεδο με την Ελλάδα (μετά μας έριξε στ' αυτιά) αλλά συνόρευει με την Μεγάλη Βρετανία και είχε μπεί στο χωρό της τηλεόρασης κάποιες δεκαετίες πριν από την καθυστερημένη Ελλάδα. Στην αρχή πριν αποκτήσει δικά της κανάλια βλέπανε BBC κ.λ.π
Σύμφωνα με λογικές εκτιμήσεις το νούμερο που είχε υποβληθεί ήταν μία τάξη μεγέθους μεγαλύτερο.
Οι τηλεοπτικοί δέκτες ήταν μερικές δεκάδες χιλιάδες και εμείς τους είχαμε φουσκώσει στο μισό εκατομύριο.

Οι γραφειοκράτες πρότειναν αναδίπλωση "Ναι, δεν το πολυκαταλάβαμε", αλλά η Διοίκηση κέρβερος "Γιατί, για τόσο παρακατιανούς μας έχουν; Επιμένουμε"

Φεύγει λοιπόν απάντηση η οποία λέει ότι το νούμερο που υποβλήθηκε προέκυψε ύστερα από σχετική μελέτη και μπλα-μπλα-μπλα.

Οι κουτόφραγκοι τα πήραν κουλαριστά :
Ετσι είναι, αν έτσι νομίζετε.

Θρίαμβος στην Αγία Παρασκευή. Τους ψαρώσαμε τους κουτόφραγκους.

Η πανταχούσα ήρθε μερικούς μήνες μετά.
Σύμφωνα με τον κανονισμό της EBU οι συνδρομές των μελών χωρών κατανέμονται κατ΄αναλογίαν με τον αριθμό των δεκτών.

Μας ήρθε λοιπόν να πληρώσουμε δεκαπλάσια λυπητερή, την οποία την πληρώσαμε γιατί το ξεφτυλίκι θα ήταν τεράστιο να τα γυρίσουμε τότε και να λέγαμε "ξέρετε κάναμε ένα μικρό λαθάκι" μετά ιδίως από το δεύτερο έγγραφο με το οποίο τους εξηγούσαμε με ποιές επιστημονικές μεθόδους είχαμε υπολογίσει τον ακριβή αριθμό των δεκτών.

Συνέβη όμως και κάτι άλλο έκτοτε :
Οσοι είχαν πάρει τηλεόραση πήραν. Μετά καμία τηλεόραση δεν πωλήθη στην Ελλάδα, σύμφωνα τουλάχιστον με την επίσημη στατιστική.
Για μία δεκαετία που γνωρίζω όταν ερχόταν ερώτημα σχετικά με τον αριθμό των δεκτών η απάντηση ήταν δεδομένη και παγωμένη : μισό εκατομύριο δέκτες.

Θα ήμουν πολύ περίεργος να μάθω σήμερα τι δηλώνουμε.

Η παραπάνω ιστορία είναι διδακτική γι' αυτό και σας την αφηγήθηκα.
Το δίδαγμα είναι ότι :
"το να πουλάς μούρη έχει κόστος"

Ετσι και εμείς κάθε φορά που περιμένουμε με τις ώρες να φορτώσει η nodedB πληρώνουμε το "πρώτοι στην Ευρώπη"

Τρομάρα μας